Inspiracje do glinianych stworów przywiozłam w 1994 roku z Bergamo, 

włoskiego średniowiecznego miasta, uroczo położonego na wzgórzu u stóp Alp.

Ta perełka architektury zdobna jest w rzeźbiarskie elementy,

dyskretnie wtopione w jej mury, portale, ulice.

       Wśród szarych kamieni surowego,rozgrzanego słońcem miasta odpoczywają,

czają się, warują zwierzęta zamarłe w kamiennym bezruchu.

Od wieków przyglądają się uważnie pulsującym życiem ulicom. 

       Te stwory, podpatrzone w Bergamo: asymetryczne, fantastyczne,

poprzez silne deformacje odbiegające od modeli, przeniosłam do moich ceramik;

tapir przysiadł na szkatule,

słoń morski zwinął się w misę,

maszkaron zamienił w donicę...

       Mój nieustanny zachwyt nad mnogością istniejących zwierząt,

niesamowitością ich kształtów przyczynia się do kontynuacji tematu.